Graag laten we in onze krant de personen aan het woord die mee het bestuur van de gemeente uitmaken. Hardwerkende mensen die alles vlot laten draaien in Boom, soms achter de schermen, soms meer pubiek...in alle geval tonen wij hier graag de ‘human factor’ in het verhaal, de ‘mens achter de functie’.
Vandaag ben ik afgesproken met de minzame schepen van mobiliteit, verkeer, parkeerbeleid, wonen en huisvesting, gezinsbeleid en kinderopvang, jeugdbeleid, seniorenbeleid en ITC. Een hele boterham van verantwoordelijkheden, maar Abdel El-Hajoutti is een zelfverzekerde, stille kracht die op een rustige manier alles coordineert en op een menselijke manier alle neu- zen in dezelfde richting krijgt.
HOE BEN JE IN BOOM TERECHTGEKOMEN, ABDEL?
Ben in feite afkomstig van Antwerpen en op jonge leeftijd een paar jaar in Terhagen gaan wonen.
Op 7 jarige leefijd zijn we verhuisd naar Boom, waar ik nu nog woon, al 33 jaar en ik vind het een fantastische gemeente. Alles is hier dicht bij de hand.
Boom is een mooie gecentraliseerde gemeente in tegenstelling tot vele andere in de buurt die echte straatgemeentes zijn, waar ge zelfs voor een brood de auto moet nemen.
We hebben het hier met mijn gezin geweldig naar onze zin. Ik beschouw ook mijn eigen gemeente als mijn eigen huis- je en tuintje. Ik probeer er zorg voor te dragen want dat is belangrijk.
Ik ben afgestudeerd als graduaat scheikundige en werkte in de chemische industrie. Mijn laatste werkgever was Coca Cola waar ik 15 jaar heb gewerkt in het analytische labo in Brussel.
WAT IS DE GESCHIEDENIS VAN UW FAMILIE?
Mijn grootvader kwam uit het noorden van Marokko aan het Rifgebergte en de vader van mijn moeder woonde in Nederland. Mijn vader is op 18 jarige leeftijd naar hier gekomen, eigenlijk op doorreis naar Nederland , naar de vader van mijn moeder. Dat was toen een lange trip en onderweg passeerde hij bij een paar vrienden in Aartselaar om goeiedag te zeggen en dan ’s anderdaags te vertrekken naar Nederland.
Die vrienden werkten in de tuinbouwsector, en de volgende morgen, toen mijn vader wou vertrekken , kwam de baas van dat tuinbouwbedrijf langs en stelde hem voor van voor hem te werken ipv naar Nederland te gaan, wat hij dan gedaan heeft. Hij heeft zich dan gesetteld om te werken in de tomatenkweek. Heel zijn leven lang tot aan zijn pensioen heeft mijn vader daar gewerkt. Het leven kan soms een rare wending nemen, normaal gezien was ik dus een Nederlander geweest.
EN UW STAP NAAR DE POLITIEK?
Van jongs af aan was ik altijd nieuwsgierig van wat er gebeurde in de straat. Ik volgde dat op de voet, wat mijn vader heel tof vond. Hij was de eer- ste generatie in ons land en ik moest dan voor hem belangrijke feiten in politiek, sociaal gebeuren en het toenmalige BRT journaal vertalen voor hem. Hij was dan geïnteresseerd wat minister Martens, president Bush enz...hadden verteld. Zo ben ik er van kindsbeen af ‘ingerold’ en was van jongs af al wat vertrouwd met de politieke terminologie.
Het zit wel in onze genen, we zijn allemaal soci- aal en politiek geëngageerd. Ik heb een familielid die in de gemeentelijke besturen in Marokko zit, een andere is gemeentesecretaris ginder ...
Het is sterk in onze familie aanwezig om de maatschappij te verbeteren en er wezenlijk er aan mee te helpen.
KAN JE IETS VERTELLEN OVER UW SCHEPEN- MANDAAT?
Ik heb in feite nooit echt ambitie gehad om een schepenfunctie op te nemen, wel wou ik me zo goed mogelijk engageren naar de gemeente en zijn inwoners toe. Ik was er zeker van dat dit vroeg of later zou worden opgemerkt en eventueel beloond door een schepenpost. Mijn bevoegdheden zijn mobiliteit, parkeerbeleid, wonen, huisvesting, gezinsbeleid, senioren beleid, jeugdbeleid, gezondheidsbeleid en ict... zeer divers en een hele boterham die ons soms dwingt tot ‘s avonds laat te werken, dat neem je erbij.
De voorbereiding van alle dossiers is belangrijk, kwestie van plannen die bestaan goed te lezen en te kennen en aan te passen waar nodig.
Zo kunnen we steeds adequaat reageren op vragen van de bevolking. Dat geldt vb voor het parkeerplan maar ook voor het jeugdbeleid.
We gaan naar jeugdraden ik leg mijn oor te luisteren naar de vragen van die jonge gasten. Jeugd is in mijn opinie zéér belangrijk, omdat we een shift krijgen in onze bevolkingssamenstelling hebben we veel jonge mensen, veel hoger dan Vlaams gemiddelde in categorie van 18-23, wat niemand verwachtte. In straatbeeld ziet ge dat dikwijls niet zo, maar door contacten met families zien we dat dit reëel is. Daarom is dit de toekomst van de gemeente, dat moeten we koesteren.
Spijtig genoeg zitten we ook met een armoede problematiek in Boom, dat kunnen en mogen we niet ontkennen, maar vanuit gemeente werden er zeer fijne initiatieven opgezet en budgetten voor vrijgemaakt.
We zijn trouwens ook fier dat we met de Boomse Ramadan Inzamelactie nauw samenwerken met de Welzijnsschakels. Het is de bedoeling van giften en voeding tijdens de ramadan in te zamelen voor de minderbedeelden in onze samenleving. Vorig jaar hebben we vb 1800,- ingezameld en bijna 2 ton voedsel, toch niet min.
Er is een grote moslimgemeenschap in Boom , wij vinden het zeer belangrijk dat ze zich laten zien met hun groot hart en dergelijke initiatieven volledig ondersteunen.
Dit is voor mij een symbool van integratiepolitiek. Het is belangrijk dat de ‘talking heads’ van de gemeente hier een duidelijke lijn volgen en alle sociale initiatieven van de gemeente actief mee ondersteunen.
EEN VRAAG DIE IK WOU STELLEN: HOE KOMT HET DAT MEN TOCH MINDER MENSEN VAN ALLOCHTONE ORIGINE ZIET OP GROTE MANIFESTATIES, ZOALS TATW?
Ik denk dat het een beetje ‘onbekend is onbemind’ is en ver van hun wereld. Dit moeten we zeker aanpakken, ik probeer er aan te werken via het activatie en participatie principe. Past in onze filosofie, open voor alleman.
HET MENSELIJKE ASPECT
Dit jaar hebben we onze 2e Boomse ramadan actie. We brengen voedsel bijeen voor de Welzijnsschakels (een 60 tal gezinnen) en dit jaar komt er ook een andere armoede-organisatie bij, de ‘Kommaarbinnen’ in Boom Noord. Eten klaarmaken voor minderbedeelden.
Daarnaast wordt er ook geld ingezameld voor het Rode Kruis. Er staan hiervoor in de Boomse winkels spaarpotjes, en dat wordt goed gevolgd. Tijdens de ramadan staan wij dichter bij de minder bedeelden omdat we dan(een klein beetje) zelf voelen wat het is om niet te eten de hele dag. Is voor ons een geschikte tijd om symbolisch te tonen dat we als moslim moeten streven naar het ’goed mens zijn’.
ZIJN ER MOOIE VERWEZENLIJKINGEN IN POLITIEK WAAR JE FIER OP BENT?
Wel, vanuit de oppositiebanken heb ik toch een mooie verwezenlijking bereikt door onze gemeente ‘hartveilig’ te maken. Overal hebben we hart defibrillatie machines geplaatst, aan de atletiekpiste (erg belangrijk om mogelijk hartfalen bij jeugd snel te detecteren), gemeentehuis, ....er komen er nog twee bij. En we hebben ze bijna 2 maal moeten gebruikten, dus ze zijn echt wel nodig.
WAT ZOU HIER NOG KUNNEN VERBETEREN?
Het is nu een kantelmoment, dat voelen we allemaal aan. De Grote Markt te vergroenen, een soort van belevingsruitme van te maken, dat is in mijn ogen prioritair.
Er is een nieuwe dynamiek aan het komen, dat is stilaan merkbaar, zeker met al de nieuwe woningen die er gaan bijkomen. Zeker aan de kaai zullen we zien dat er een heel andere beleving zal komen.
We moeten alleen zien dat het een gezond evenwicht wordt tussen residentieel en sociaal wonen.
Dit zijn cruciale dossiers en cruciale beslissingen.
Hier mogen we niet impulsief reageren of beslissen. Beter dat het iets meer tijd vraagt om de juiste weg te nemen dan hals over kop.
De mensen denken dan soms onterecht dat er ‘niets gebeurt’ maar niets is minder waar.
Dit zijn projecten die bij ons hoog op het agenda staan. Maar we zijn er ons van bewust dat dit de gemeente definitief een andere weg zal laten inslaan, en Boom écht ‘op de kaart zal zetten’.
Dus, gezond verstand, harmonische en stabiele beslissingen zijn hier nodig.
MOET ER IETS VERANDEREN AAN DE BELEVING?
Ik zou zeggen: ‘Nog meer activeren’. Culturele beleving op regelmatige tijdstippen en dit laten gebeuren in het centrum, de markt. De markt moet een aantrekkingspool worden waar men gezelligheid ontmoet in de vorm van goede horeca en cultuurbeleving.
Een andere wens: allochtonen meer betrekken bij het culturele gebeuren.
Het klopt wel dat deze mensen elkaar opzoeken en clusteren. Het heeft zijn tijd nodig om te veranderen, maar je ziet toch al een vereniging zoals vb ABC Rupelstreek die zich toelegt op activatie/participatie principe om gemeenschappen dichter bij elkaar te brengen op sociaal en cultureel gebied .
Deze groep gaat uit van mensen die actief zijn in de politiek en gaat werken aan échte integratie, vb de Iftar die onlangs werd georganiseerd is daar een mooi en succesvol voorbeeld van. Het deed ons plezier dat er een grote delegatie was van het Rode Kruis, Welzijnsschakels enz...was.
Wegens dat succes gaan we de Iftar volgende keer dan ook organiseren in een grotere locatie zodat we nog meer Bomenaars kunnen verwelkomen.
Het zou vb leuk zijn iets samen te doen met Pro•Boom, waarom niet, een ideetje zou bijvoorbeeld een grote zomerfeest te geven met Marokkaanse muziek, lekker eten, sfeer...
Dat zijn zaken die we nodig om gemeenschappen dichter bij elkaar te brengen, om vertrouwen te versterken, want dat is écht nodig. Zoals we we- ten is dat gebrek aan kennis en vertrouwen soms de oorzaak van clustering en ‘ieder in zijn eigen gemeenschap’ gedrag. Dat moeten we openbre- ken door sympathieke en sociale acties.
Het is een antimiddel tegen het klimaat dat er soms heerst.
Het is wel hoopvol dat jonge generaties open staan voor alle rassen en geloof, die kijken daar niet naar, komen met iedereen overweg, en dat is de toekomst.
De Marokkaanse jeugd hebben ook die behoefte om te integreren. Misschien zal de ene zich beter voelen bij zijn eigen vrienden of naasten, de andere bij de mix groep die hem omringt en waar hij zijn sociaal leven mee heeft. Maar hier ligt toch het potentieel voor perfecte integratie.
Dat is dé reden waarom ik sterk ijver voor activatie en participatie. De multimondiale wereld komt er , je kan die niet meer tegenhouden, je zult er mee moeten samenleven, en als je niet de weg van de multi diversiteit kiest, ga je sowieso verliezen.
Je zet u eigen buiten spel.
HEB JE NOG TIJD VOOR HOBBIES, ABDEL?
Ik ben een bezige bij, altijd actief bezig, heb dat echt wel nodig als compensatie van het harde werk.
Ik loop veel, vroeger zelfs marathons gelopen, ik heb er 4 gedaan, Rotterdam, Madrid, Marrakesh, Hamburg... en daarnaast ben ik voetbalscheids- rechter. Vroeger heb ik zelf nog gevoetbald bij svTerhagen, en Rupel sk,
Het was wel grappig soms. Ik ging als 6-jarig gastje met mijn sportzak te voet helemaal de dijk af tot in Terhagen om te spelen. En soms als ze volk te kort hadden, kwamen ze me dan speciaal halen om in te vallen, ik voelde me toen echt Maradona, met zijn chauffeur!
Nu nog ben ik een erg actief scheidsrechter,
1e elftallen amateur, provinciale afdeling.
Ik neem ook hier graag verantwoordelijkheid, zoals ik dat overal doe. Is voor mij echt een mentale ontspanning, je bent anderhalf uur alleen maar bezig met de spelers, invloed van het spel en vooral, wat me bijzonder aantrekt, steeds trachten de juiste en faire beslissing te nemen bij overtredingen.
De ouderraad is ook zo iets waar ik graag mijn steentje bijdraag. Ik ben van mening, de maatschappij heeft voor ons veel goeds meegebracht, we hebben er veel vruchten van geplukt, dus moeten we dankbaar zijn!
Het zou egoïstisch zijn er niets tegenover te zetten en dat is wat ik wil doen. Mijn kleine bijdrage om dankbaar te zijn. En als je geeft krijg je ook veel terug, is een oude wijsheid die ik letterlijk tracht te nemen.
Ik heb ook altijd heel veel respect voor mensen die initiatief nemen om andere mensen bij elkaar te brengen.
Het is voor een kleine gemeenschap zoals Boom cruciaal dat mensen zichzelf kunnen groeperen en zelf kunnen nadenken om een bepaalde visie of missie uit te drukken. Het is niet alleen het politieke bastion dat dit kan doen, maar ook mensen zoals jullie, burgerbewegingen die een steentje kan bijdragen.
IS DE MAROKKAANSE CULTUUR NOG AANWEZIG IN UW FAMILIE?
Ik ben in Marokko geboren en vrij jong naar België geëmigreerd. Voor mij blijft dat wel nog een speciale band en gevoel, het is toch mijn moeder- land. Maar voor mijn kinderen is er niet zo veel affiniteit meer, zij voelen zich echt Belg en zijn zelfs ook niet zo enthousiast als we voorstellen om naar Marokko op vakantie te gaan, die ‘draad’ is wel aan het lossen.
Het is ook een beetje gebrek aan kennis. Als we zien hoe in Noord Afrika een geweldige cultuur is vb klassieke muziek, de finesse van kennis gaat weg en men denkt snel in algemeenheden.
In Brussel heeft bijvoorbeeld meer dan de helft van de bewoners van origine een andere nationaliteit, dan is het wel belangrijk dat we elkaar goed kennen en respecteren.
WAT IS POSITIEF IN BOOM VOLGENS U?
Ik neem deze gelegenheid te baat om jullie te feliciteren met Pro•Boom, dit geeft een stem aan de Bomenaar.
Ik ben dankbaar dat ik her en der mijn stem mag laten horen. Kleinschalig, lokaal, insteek vanuit burgers, en zeer belangrijk, het is vanuit positie- ve vertrekbasis, dat is voor mij belangrijk; hoe kunnen we Boom nog beter op de kaart te zetten. Het doet mij in die zin ook genoegen dat er toch nieuwe zaken in Boom bijkomen die mooi en
aantrekkelijk zijn.
EEN VAN UW BEVOEGDHEDEN ALS SCHEPEN IS PARKEERBELEID, KAN JE DAAR IETS OVER ZEGGEN?
Parkeren in Boom is steeds een ‘hot issue’ geweest in de gesprekken tussen Bomenaars, het is een ‘gevoelig’ onderwerp met andere woorden.
Met recht en reden, want de situatie is niet simpel. We constateren een enorme parkeerdruk in onze gemeente, mensen die er komen werken, mensen met twee auto’s,... veel parkeerproblemen ...
We hebben pas een eerste nieuwe ondergrondse garage geopend ideaal voor mensen die hier iets komen eten, of op bezoek komen.
Is ook zeer geschikt voor mensen die hier werken, vb schoolpersoneel die we toch gaan aanschrijven om daar gebruik van te maken.
We gaan nu een parkeerfolder voor de bewoners uitgeven die goed uitlegt wat het beleid is en waar men praktisch kan parkeren, niet alleen in het centrum, maar ook de zone aan de randparkings.
We bieden die aan voor toeristisch gebruik en de communicatie en promotie hierrond gaat ook helpen; signalisatiebord, schrijven aan leerkrachten enz....
De overkapping en afbraak van de huidige garages zal ook een nieuwe mogelijkheid geven voor parking zodat we de markt kunnen ontlasten en omvormen tot een leuke belevingsplek.
Het is wel zo dat we een shift zullen moeten doen in onze visie over mobiliteit, niet meer de auto centraal zetten, maar andere mogelijkheden uitspitten, ik zou dat afstellen op meer fietsgebruik.
BEDANKT VOOR DIT GESPREK, ABDEL.