“Goede Ideeën pakken we steeds mee; we liggen nooit dwars maar proberen steeds constructief mee te denken met de

mensen die ons omringen”

 

 HOE IS HET ALLEMAAL  BEGONNEN?

 In het begin was de Schorre een kleiput, opgevuld met afval. Storten van Antwerpen, Brussel, gips, heel de  kant  Schommelei, parking, voetbal, de deltaweide…allemaal gipsstort.

Op bepaald moment, en dat liep wat parallel met het ontstaan van het ‘groene politieke gedachtengoed’, is er een beweging ontstaan, een soort ‘opstand’ tegen al die stortbaronieën.

Er stonden een paar mensen op met een plan om de natuur toch te vrijwaren van verdere aftakeling als stortplaats.

In eerste instantie heeft de gemeente toen besloten de ‘put’ op te kopen om zo het storten verder te verhinderen. We praten hier nu van een 40 tal jaar geleden.

Met de enkele steenbakkerijen die er toen nog waren werd er overlegd om de oude hangars een beetje op te kalefateren en om te vormen van ruïne tot een cafetaria, sporthal en speeltuintje ervoor. We moeten dit allemaal niet te groots zien, het was bescheiden, maar het was toch de start van een mooi verhaal, een beetje in de wilde weg zonder echt een groot plan.

Het was ook niet zo evident in het begin, er was geen echte toegangsweg, je moest parkeren op straat, het  was een beetje een ‘jungle’.

In kleine stapjes werden er steeds verbeteringen aangebracht, een wegje bij, de vijvers wat opgekuist en er een ‘recreatievijver’ van gemaakt. We moeten daar allemaal niet te veel van voorstellen, wat was dat in die tijd, ‘recreatie’? Een paar waterfietsen, een minigolf, een voetbaltereintje en een gebouwtje met kleedkamers, en een cafetaria, dat was het. Voor de rest was dit domein een echte brousse.

Allemaal wat knullig en niet echt uitnodigend. Dit was de periode 1980 tot 2000.

 

 WANNEER BEN JIJ HIER GEKOMEN?

 Ik ben hier begonnen in 2000, een zeer klein team op kantoor en de rest was buiten het ‘domein aan het onderhouden’.Men gaf ons de opdracht er ‘iets van te maken’. Wij maakten deel uit van de provincie met haar drie grote recreatiedomeinen, het Zilvermeer, gericht op familiaal vakantieplezier, de Nekker, echt gefocust op sport, en de Schorre, zonder een echte positionering.

In het begin had dat niet veel ziel. Ze waren al blij dat het gras afgereden werd bij wijze van spreken.

Meer kon men hier niet echt doen, wat waterplezier met waterfietsen en een vlonderpad, door de natuur wandelen, en dat was het.

Het was dus de opdracht een ‘smoel’ te zoeken voor dit domein. Het organiseren en zoeken naar kwalitatieve events heeft altijd wat in mij gezeten, dus dit was de richting die ik wou inslaan.

Maar ‘Mano Mundo’ , een multicultureel breedspectrum wereldfestival bestond al. De accommodatie was er in het begin wel niet erg geschikt voor. De weide waar het moest gebeuren was een sompige toestand, mensen lief, je vond er uw kinderen zelfs niet terug, een echt moeras.

Maar toch, de toon was gezet en we hebben, dank zij een groep enthousiaste medewerkers van Mano Mundo een top event gemaakt, zelfs tot 100000 man in de top periode!

Dit succes kwam er ook omdat we hadden besloten om de organisatie professioneel aan te pakken, we hadden een draaiboek gemaakt voor grote events, dat we trouwens nu nog steeds gebruiken. Hierdoor was het mogelijk veel bezoekers te kanaliseren en het totaal-event goed uit te bouwen, die ervaring was goud waard, bleek later.

Maar ja, aan alle mooie liedjes komt een einde. We zijn wel nog een tijd doorgegaan met de “Feria Andalousa”, een Spaans volksfeest.

 

 WAT WAS DAN DE VOLGENDE FASE?

 We hadden nu een goede gedraineerde weide, we hadden een goed draaiboek voor grotere events...en  we hadden de ‘goesting te pakken’. We stelden ons dan de vraag, wat kan er hier nog gebeuren?

Zo is dit stilaan gegroeid, stap voor stap, kleine eventjes, bedrijsevents, een beetje zoeken....

Op bepaald moment kregen we bezoek van de mensen van de lokale hockeyclub die een nieuw terrein zochten omdat ze weg moesten op hun oud oefenveld.

In gesprekken evolueerde het zo dat beide partijen interesse hadden. Ik ben groot voorstander van publiek private samenwerkingen, en dit was een kolfje naar mijn hand.

Er is één belangrijke voorwaarde, en ik geef toe dat dit een torenhoog cliché is, maar er moet een win-win zijn, anders werkt het niet; dat is écht nodig, er wordt hier soms snel over gegaan, maar zeer kort na een samenwerking weet je al of inderdaad beide partijen er écht aan winnen. Je moet zorgen dat alleman gelukkig is in de deal. De hockeyclub Braxata is een schoolvoorbeeld voor ons.

 

 ...EN DE REST IS GESCHIEDENIS?

 Op bepaald moment kwamen hier tussen al die nieuwe initiatieven door, twee gasten aan, twee broers die een ‘klein eventje’ wouden organiseren. Het bestond al in Nederland, Mysteryland genaam, een heel vernieuwend initiatief rond dance muziek . Het heeft wel wat discussiewerk gevraagd met alle instanties want, eerlijk gezegd, in het begin waren er wel veel vragen over dergelijk initiatief; “wat gaat dat zijn, drugs, veel lawaai, …?”

Die mannen zijn begonnen en we hebben ze van in het begin, zowel wij als de gemeente, een goed kader gegeven, krijtlijnen uitgetekend en de duidelijke boodschap gegeven dat alles binnen die lijnen moet blijven.

Dit was een klare belofte aan de deputatie, provincie , buren, gemeente, enz..en dat werkt! Ge ziét ook dat het werkt, ik denk dat dit jaarlijks wordt bewezen. Maar ik moet wel zeggen en dat is een pluim voor mijn team en de gemeente, dit kon alléén maar omdat we ons van in het begin super geëngageerd hebben en zeer hard meegewerkt hebben. Anders was dit nooit gelukt.

Wij zijn daar met hart en ziel gaan achter staan omdat we voelden dat daar iets goeds inzat, dat is onze merite in dit geheel. De resultante was iets nieuw en vernieuwend. Dat sprak de jeugd aan. Tomorrowland wérkt, en zet Boom en de Schorre op de kaart.

 

 VAN HET EEN KOMT HET ANDER.

 We hebben hier in de pitte een congrescentrum waar we een initiatief hebben uitgewerkt dat ‘Pittig Gezegd’ heet. Een kleineinitiatief, 100 man maximum waar we zoveel mogelijk jonge ondernemers en lokale mensen in betrekken.

We organiseren info avonden waar we steeds trachten interessante sprekers te engageren, niet enkele lokale mensen maar breed spectrum. Zo hebben we de CEO van Studio 100 gehad, een basketcoach....ik ga er van uit, als je er één interessant idee of contact uit kan halen, is de avond toch geslaagd?

We hebben hier in de streek ook de ‘Businessclub rond de voetbalclub Rupel Boom’. Personen die samen in een fantastisch samenwerkingsvorm zitten en het verschil maken, jonge ondernemers,  maar lokaal.

Wij waren ondertussen ook aan het denken om een groep mensen bij elkaar te brengen die het breder zien dan strikt lokaal. Ons belangt de hele Rupelstreek aan, waar Boom een centrumfunctie heeft. Ik heb dat gemeen met Paul Cornelis, ook geïnterviewd in jullie krant.

Zo is er een synergie ontstaan tussen al die mensen. Hieruit is dan ‘Rupelien’ ontstaan.

Het doel van Rupelien is wezenlijk om samen te komen en met elkaar te praten, te babbelen als je wil, geen goed doel, geen politiek, niets van dat alles, puur nuttig en sociaal contact.

Als we elkaar zouden kunnen helpen is dat fantastisch. Dat kan resulteren in onderlinge samenwerkingen. Of zelfs vrijblijvend advies onder elkaar.

Rupelien is een promotiemachine geworden voor de Rupelstreek. We zetten de goede kwaliteiten van deze streek in the picture, brengen het naar buiten en geven aan de wereld de perceptie mee dat het hier uniek en fantastisch is om te wonen.

Rupelien is horizontaal georganiseerd, geen manager, geen structuur, alleen hebben we een mooi speldje met een diamantje per gemeente aan de Rupel. Zo ‘herkennen’ we elkaar als we op verplaatsing zijn.

Dit opent direct de poorten als ‘opener’ naar het boeiende verhaal van de steenlaag ‘Rupelien’ die door een zekere André Dumont werd ontdekt en dat een nuttige vormings-laag is bij het ontstaan van steenkool. Vele verhalen, vele symbolen...uiteraard is dit een leuke gimmick, meer niet. Het échte nut van Rupelien is zijn interne ‘dynamiek’ die uitstraalt op anderen en omgeving. We hebben een platform waar alle leden zich presenteren en die als ‘tool’ dient om elkaar uit te nodigen op events enz...

Het is verbazend wat een positieve uitstraling dit heeft.

 

 HET VERHAAL VAN DE ‘RUIT’

 Waarom willen we de Rupel ‘belangrijk’ maken. (Neemt een blad papier en tekent er een grote ruit op.red)  Van hieruit gezien liggen we centraal tussen Antwerpen, Brussel, Gent, en dan hebben we nog Mechelen en Leuven.

Binnen ruimtelijke ordening noemen ze dat de ‘Vlaamse Ruit’. We liggen hier pal middenin groeiende grootstedelijke gebieden.  Dit is economisch van enorm belang. Wij zijn de ‘groene long’ in het centrum van deze ‘ruit’. Dank zij de groene gebieden langs de Rupel, park van Boom, de Schorre, de Schorre-uitbreiding  en de groene strook die we samen met de Vlaamse Landsmaatschappij  aan het uitwerken zijn in een ontwikkelingsplan van hier tot in Hemiksem, wordt dit een zeer belangrijke area voor dit socio-economische gebied. Je hebt ook de overkant;  broek De Nayer, Hazewinkel, al die ruimte is een geweldige groene long, die we in de aandacht moéten brengen.

Misschien wekt dit uiteindelijk ook interesse van de ‘overkant’, waarom zou Willebroek vb ook geen goede partner zijn in dit verhaal?

Misschien zijn ze daar ook enthousiast over die positionering en zijn ze niet meer die ‘van over het water’ maar worden ze wezenlijk onderdeel van de krachtige Rupeltaal?

 

 DE SCHORRE IS EEN GROENE ‘MOTOR’

 Als je op het ministerie info vraagt over Boom krijg je tabellen allerlei, maar het is opvallend dat in de verschillende gausscurves, Boom steeds aan de ‘uiteinden’ ligt, nooit in de mediaan. De ‘meeste sociale woningen’, ‘de laagste inkomens’, ‘de meeste kinderarmoede’, ‘de laagste diploma’s’,  enz…altijd in de uitersten, en zelden op een positieve manier, in de statistieken althans. Dat willen we doorprikken, daar moeten we dringend vanaf. Hoe lossen we dat op?

We moeten werk ‘creëren’ op domeinen die nieuw zijn, nieuwe vorm van industrie gecombineerd met een iets lagere toegangsdrempel, dat is dé oplossing.

Groen ontwikkeling is hier een belangrijke trigger!

Ik vermeld graag die professor, die ooit voor een 11 juli viering is komen spreken in Noeveren. Hij haalde aan dat wij allemaal resultante zijn van de ’industriële revoluties’ die ons voorafgingen, maar nu komt er de revolutie van de ‘leisure industrie’: om dergelijke ‘revolutie’ te ontplooien is er nood aan: ruimte, alle vormen van recreatie, ook hotel- en verblijfsaccommodatie, horeca… en dat is er op dit ogenblik véél te weinig hier.

Allemaal redenen om die ‘case’ naar boven te krijgen. Daarom engageren we ons in al die initiatieven en juich ik ook toe wat jullie met Pro•Boom doen; dit telt allemaal mee . ( Wij een beetje fier! red.)

 

 TOMORROWLAND IS EEN MEGA EVENT, NOOIT PROBLEMEN MET OVERLAST?

 We zijn een beetje slachtoffer van ons eigen succes door de grote groei en de mega events, en er zijn terechte klachten, niet zozeer overlast maar wel de cumulatie van events die door sommigen gepercipieerd wordt als ‘teveel’.

Daartegen zet ik de inspanning die we doen om samen met die mensen te werken, die investeringen samen zorgen dat we een fantastisch event hebben gedurende 14 dagen, maar dat zorgt ook dat we voor de rest van het jaar een fantastische beleving hier hebben, het ene brengt op voor het andere, dat mogen we niet vergeten. En dat plaatst ‘overlast’ in een ander perspectief.

We hebben een deal voor 17 event dagen per jaar. Af en toe wordt daar wel eens over gediscussieerd maar dat is noodzakelijk, de kritische massa die we nodig hebben om dit domein constant aantrekkelijk te houden. We vragen dan ook aan iedereen om een beetje tolerant te zijn en een hart te hebben voor dit mooie publiek domein dat gewoon in deze toestand niet zou bestaan zonder die events.

Laat ons niet vergeten dat we ook onze deuren wijd openzetten voor accomodaties die uniek zijn, mooie vergaderzalen, een grote ontmoetingstent …Wij bieden de bedrijfswereld een ongelofelijk kader om goed te vergaderen, elkaar te ontmoeten en te stimuleren, te leren kennen op  een andere manier, en ’s avonds een pintje onder de leuke tent. Dit zijn geen initiatieven die overlast geven maar die wel zorgen voor een grote uitstraling geeft naar buiten toe; dit is een marketing tool voor gemeentes!

En, trouwens, als we spreken van overlast, in de lentedagen bij mooi weer, lopen hier soms duizenden mensen rond, gewoon omdat het hier mooi en gezellig is, gewoon genieten. Dit mérk je zelfs niet, dus als we onze deuren openzetten voor de event en bedrijfswereld mogen we echt niet spreken van ‘overlast’ . Ik vind het ook belangrijk dat we leven in een goed nabuurschap en daarvoor gaan wij naar wijkraden, we praten met de mensen rechtstreeks waar het belangrijk is. Goede ideeën pakken we mee; we liggen nooit dwars maar proberen steeds constructief mee te denken met de mensen die ons omringen.

We moeten tot slot toch zeggen dat ‘kritiek’ vooral wordt gedragen door enkelingen die op de barricades staan te roepen, maar vergeten we niet dat er een overgrote meerderheid is, een ‘zwijgende massa’ die 200% achter ons mooie initiatief staat!

 

 ER WORDT VEEL GEPRAAT OVER SCHORRE 2, UW VISIE?

 Schorre 2 of ‘deelgebied 2’ is niet écht onze toekomst, Schorre 1, dàt is onze toekomst, dit blijft ons hoofddoel; we gaan fantastische dingen doen, we gaan naar een niveau gaan, waar mensen zich thuisvoelen, dat heel attractief is, dat dynamische goede recreatie biedt. In feite, als we het mogen dromen, wordt dit een ontmoetingsplaats waar alles wat in de streek geboden wordt, in geconcentreerde vorm aanwezig is.

De mensen moeten ‘deugd’ hebben om naar hier te komen.

We zien die ontwikkeling gebeuren, het is niet zo dat de Schorre alleen volk aantrekt als er een event is, die tijd is voorbij!  We zien nu tot grote vreugde dat men deze plek heeft ontdekt als een element in hun gelukkig bestaan; picnic, spelletjes met de kinderen, verenigingen die komen..., de mensen nemen zélf initiatief om de toegevoegde waarde te accentueren en dat is een teken van een goede evolutie.

Om op uw vraag terug te komen, Deelgebied 2 is het kip of het ei. Gaan we eerst zeggen wat er moet gebeuren en dan aanleggen naar de behoeftes, of gaan we kijken eerst naar materiaal dat mogelijk is en de bezoedelde stukken saneren om dan aan de hand daarvan verder te denken aan invulling?

We weten het niet: maar wat ik wel weet is dat er momenteel één cruciaal feit is en dat is dat we op korte en middellange termijn moéten saneren, daar is geen weg naast

We staan zeker open voor plannen en ideeën. Er is trouwens een bevraging geweest bij het publiek, wij nemen dat au sérieux, dat wordt allemaal onderzocht en geëvalueerd.  Dan zullen we wel zien wat eruit komt.

Wij moeten toekomstgericht denken als we aan ontwikkeling denken. Nieuwe vormen van sport, waarom geen nieuwe manier van democratisch golfen? Golf met een lage toegangsdrempel, met als model de nieuwe vorm van  ‘public golf’ een nieuwe trend. Oostduinkerke en Manchester zijn schoolvoorbeelden hoe een golf voor iedereen er uit moet zien. Waarom geen labo voor nieuwe sportvormen en spelvormen?

Laat ons breeddenkend brainstormen hierover.

Dat past in het kader waar we naartoe willen. Als er een groot event plaatsvindt, is er soms reactie van de buren dat er afsluiting is van het gebied. Het wordt ingepalmd en er is weinig ruimte meer voor beleving van het domein. Toekomstgericht moeten we dat op de agenda zetten. Het grote gebied naast de huidige Schorre, zou dan kunnen dienen als permanente natuurbeleving, naast het domein dat eerder event georiënteerd is.

Spel, kinderen, natuur, …kunnen we dan anders verdelen, intelligent oplossen. Wij zouden daar een pioniersrol kunnen spelen.

 

 ALS DIRECTEUR VAN DIT DOMEIN, WERK JE VEEL SAMEN MET DE LOKALE POLITIEK, OOIT ZELF AMBITIES GEHAD?

 Kort gezegd, nee! Maar het is wel zo dat ik me goed kan gedijen tussen de politiekers . Wij werken goed samen met de lokale besturen, ik geloof in mensen, ge moet ermee spreken, in dialoog gaan, het zijn ook maar mensen,hé. De députés die we tot nu toe meemaakten stonden allemaal open voor ideeën en ik moet zeggen dat de samenwerkingen altijd verrassend goed waren.

Laat ons niet vergeten, wij hebben allemaal een opdracht: ik moet er voor zorgen dat het hier draait, dat het proper is, dat er plannen worden uitgewerkt….een politieker moet dat ook doen, hij heeft een mandaat van de kiezer en moet beseffen dat er werk aan de winkel is. In mijn geval is mijn missie het recreatiedomein zo aangenaam, dynamisch en aantrekkelijk mogelijk te maken. Uiteindelijk hebben we hetzelfde doel, we moeten aan de zelfde koord trekken en dan komen we er , daar ben ik rotsvast van overtuigd. Tot nu toe moet ik zeggen, draait dat goed. Ik ben niet politiek, dus op dat domein bots ik niet, al zijn er al wel eens meningsverschillen over details of uitvoering,budget enz…dat is ook normaal vind ik.

 

 NE ZANGER IS EEN GROEP!

 Mijn antwoord op het goed laten draaien van De Schorre hier, is een bewustzijn. Je moet zélf gepassioneerd achter staan achter de projecten staan en, vooral, je moet het aanpakken, je moet het doén en niet rond de pot staan draaien en het project ‘wegbabbelen’.

Als je weet dat het een goed project is, straal je dat ook uit en dan komen we tot een oplossing, daar ben ik zeker van.

Ik wil hier ineens ook benadrukken dat ik dat niet alleen doe, we werken met een team van bijna 40 mensen. En dan tel ik nog niet de stagiaires, de tijdelijke medewerkers, de studenten, ….dat is een gewéldig team en als dat team achter u staat, dan voel je de ‘kracht’, dàt team kan resultaat voorleggen en dwingt respect af. Ik zei je in het begin dat ik niet zo graag op de voorgrond spring, voor mij hoeft dat allemaal niet, en dit is de reden. Ik ben schatplichting aan mijn geweldig team!

 

 DAENS IS VOORBIJ!

 Ik heb de indruk dat Boom nog door veel mensen beschreven wordt als de arbeiders-enclave van pastoor Daens om het met een boutade te zeggen. Een rode gloed over het landschap, rook, stinkend, een vrouw met een kruiwagen over beslijkte wegen, een ondervoed kind thuis en een vent aan de toog, uitbetaald door zijn baas die de toog openhield (hartelijk gelach!). Boom is niet een somber en triestig gat vol kleiputten. Als we zien hoe deze gemeente de laatste decennia is geëvolueerd, zie de beleving in de Steiger, zie De Kaai en Hoek 76 met “Den Oven”,  zie ons hier in de Schorre, zie het woonlandschap dat in razend tempo evolueert. Alle mensen die hier komen, vallen omver als ze het groene landschap en de mooie rivier zien. Dit is uniek en moeten we koesteren.

De perceptie moet zijn: we zitten in een groen hart, midden in een grootstedelijke omgeving. De eerste keer dat me dat écht duidelijk werd, is, lang geleden, toen we hier een eerste aflevering hadden van een bekend tv programma ‘Afrit Negen’. Door alle positieve reacties toen viel mijn frank, dit is een ‘parel’ met ongelofelijk veel potentieel.

Daar moeten we iets mee doen.

Men heeft een unieke kans door al de nieuwe bouwprojecten die komen, om hier een mooie woon-enclave te maken naast de Rupel. Een kleine noot hierrond toch wel, ik hoop dat men hier toch respectvol mee omgaat. De  Rupel is niet de kust.

 

HEB JE NOG EEN GROTE MISSIE?

 Ja, in feite wel. In mijn opinie moeten er ‘verbindingen‘ komen tussen allerlei gegeven situaties. Dit kunnen figuurlijke connecties zijn tussen verschillende bevolkingsgroepen, maar ook letterlijk. Je hebt de A12 die Boom afscheidt van Noeveren. Daar moeten in mijn opinie verbindingen komen voor de zachte weggebruiker, fietsen, voetgangers enz… er moeten ook verbindingen komen naar het centrum. Alles moet geconnecteerd worden. Wij mogen niet beschouwd worden als een ‘randparking’ buiten de kern, nee, alles moet naar elkaar getrokken worden, Schorre, Boom, Noeveren moet één beleving zijn. Dat is perceptie.

We moeten kunnen zeggen tegen de mensen dat ze naar de ‘andere zijde’ moeten gaan kijken, maar dan moet dit ook fysisch kunnen, er moet een grote connectie zijn over heel het gebied. We zijn er al aan het denken en brainstormen hoe dit kan gebeuren.

Wij hopen ook dat men de sleuf van de A12 gaat ‘overbruggen’. Let wel, ik vind niet dat die helemaal dichtgegooid moet worden, als er verbindingen komen is het al zeer goed. Het is nu wel hét moment om Noeveren open te trekken naar Boom centrum. Het zou een uitgelezen moment zijn, de site Frateur wordt helemaal vernieuwd en aangepakt, daar zijn grote budgetten voor vrijgemaakt. Dit wordt dé aantrekkingspool van Noeveren.

Een van de andere plannen die we nu aan het uitwerken zijn is het openmaken van een tunnel onder de Kapelstraat die momenteel dichtgeslibd is. We gaan die samen met de Vlaamse Landmaatschappij vrijmaken, proper zetten zodat we van hier kan ‘oversteken’, of beter “onderdoorsteken, direct naar de Rupel.

 

 WAT ZOU ER NU CONCREET MOETEN VERANDEREN IN BOOM?

 Ze moeten de kern écht versterken, voor dat ze aan de kaai iets gaan doen. Er is veel te weinig horeca. Ooit zijn er fantastische ideeën geweest om met de Klamp iets te doen. Dat had de hele handel en wandel in de gemeente een ‘boost’ gegeven. Nu trekken de grote winkels weg en de invulling van nieuw komt er niet of toch zeer moeizaam. Mijn advies aan de gemeente: doe hier iets, maak dat leuk en aantrekkelijk. Nu heeft Boom leuke pleinen waar niets mee gebeurt, de Grote Markt, de Heldenplaats…droevig en om te wenen zoals die er nu bij liggen, gewoon een stenen plein, zelfs niet goed genoeg voor  een schoolspeelplaats . Dit zou het ’bruisende hart’ van de gemeente moeten zijn en is in feite een verwaarloosd gegeven dat de gemeente in zijn geheel aantast en handel wegjaagt.

Parkeerbeleid is ook zoiets. Niemand kan parkeren in schooltijd, alles staat vol met auto’s van het onderwijs. Dringend beleidmatig aanpakken zou ik zeggen.

 

Hoogstraat en Blauwstraat, dit zijn de commerciële slagaders van de gemeente. Stilaan bloeien die toch dood. Veel leegstand, grote zaken verhuizen en worden niet meer vervangen. Een goed idee zou zijn die straten te overdekken, maak er een ‘super galerij’ van zoals in de grote cultuursteden. Achter de Blauwstraat liggen grote open ruimtes die creatief en logistiek ingevuld kunnen worden, parkeren en/of ravitailleren achteraan de winkels, een ideale situatie.. Dit zou een super winkelstraat kunnen zijn, een échte creatieve ‘shopping mall’ met plaats voor cultuur, horeca en niche winkels, een aantrekkingspunt voor ver buiten de gemeente. We hebben dat nodig, niet vergeten, zonder ingrepen gaat de leegloop en verloedering steeds maar verder, want het aanbod is en blijft vrij onaantrekkelijk.

 

PRIVÉ

 Ik ben eigenlijk een West-Vlaming, van Oostduinkerke, maar heb mijn college in Hasselt gedaan, mijn papa was militair, vandaar. Ik ben er ook blijven werken nadien en dan krijg je natuurlijk wel een beetje de ‘slag van Limburg’ zoals je misschien ook kan horen.

Limburg ligt mij aan het hart. Maar in feite heb ik mij vroeger nooit echt gesetteld, me nooit écht thuisgevoeld ergens, terwijl ik dat nu wel heb hier in Boom, dat is merkwaardig. Ik voel me hier goed thuis, zeer aangenaam wonen in Boom.

Wat me in Boom tegenover vb de stad aantrekt is dat je hier wel een heel pak leuke en aangename mensen hebt.  Je ziet die niet steeds, ze komen soms niet snel aan de oppervlakte, je moet ze echt zoeken. Maar eens ontdekt, is het een zeer aantrekkelijke mix van wonen, contacten en beleving. Er mankeert soms wat passie bij de Bomenaar over zijn eigen dorp.

Een beetje meer fierheid kan helpen, ik merk wel dat de Bomenaar, eens hij in het buitenland is, Boom echt met fierheid verdedigt, het feit dat Tomorrowland er is, helpt hier echt natuurlijk. En daar dragen wij toch ook een bescheiden steentje bij.

 

JE HAALDE AL AAN DAT JE GRAAG MET DERDEN WERKT?

 Ja dat klopt, omdat dat in mijn ogen de motor is van een geslaagde economische gemeenschap. We mogen ook niet vergeten dat we omringd worden door fantastische inventiviteit, zoals vb onze buur Paul Cornelis met zijn geweldige concepten van bedrijvenclusters. Dat is ongezien. De Oven die hij gerestaureerd heeft en omgevormd tot een klassevolle evenementenhal is een staaltje van goed ‘entrepreneurship’ waar wij graag aan meewerken.

In dit geval werken wij vb samen op logistiek en administratief niveau door de zaal op te nemen in ons boekingssysteem. Ook werken wij al lang samen aan het nautisch bezoekerscentrum voor de Oven. Hij werkt daar aan mee en wij werken mee aan de zaalboeking, zo hoort synergie te zijn.

Zo zijn er nog voorbeelden. De blauwe halte die er komt aan de Rupel is nog zo een idee. Dit is een fantastische toekomstgerichte droom, een boot die stopt  als waterbus aan de oevers van de Rupel. Ik durf er mijn hand voor in het vuur steken, ooit komt die er, met de hulp van derden!

Het Fietsmuseum is nog zo een voorbeeld: we wouden een verbinding met de Rupel. Ik vond het ongelofelijk dat we een fantastisch domein hebben op slechts 100 meter van een prachtige rivier. Ook hier moest er een connectie komen. Langs die rivier zijn er jaagpaden, met 350000 fietsbewegingen per jaar! Kan je voorstellen! Daar moeten we toch iets mee doen. Tegelijkertijd kennen wij Paul Van Bommel van oa het restaurant Epicurus en die had in Terhagen een horeca zaak, volgestouwd met fietsmemorabilia. Finaal hebben we de twee samengebracht, ons blauw punt en zijn passie resulteerde in een museum. Dat moet een fietsinrijpunt worden, een fietsbelevingspunt waar fietsers zich herkennen, zich goed voelen. En nu is het zo geëvolueerd dat mensen zelf hun collectie aanbieden voor ons museum. Een hit bij de fietsers die Boom toch ook weeral mee op de kaart zet.

Voorlopig is er nu ook een pop-up horeca bijgezet, dat moet er bij zijn .

De oude klampoven die erbij staat was in zo een slechte staat dat hij niet te restaureren valt. We gaan wel de herinnering van die oven proberen vast te grijpen door de ruïne te laten en er een bekasting rond te zetten zodat er informatie rond kan komen; dat zou binnen een paar jaar af moeten zijn.

De Blauwe Halte van bij ons tot aan de kade van Boom langs het water, samen met de tunnels die opengemaakt worden, samen met, laat ons hopen, wat overbruggingen aan de A12, dit zijn allemaal uitvoerbare plannen die een grote synergie zullen creëren tussen alles. De Bomenaar kan dan van de ene kant naar de andere wandelen of fietsen (of varen) op een aantrekkelijke en aangename manier.

 

 TOT SLOT, EEN LAATSTE DROOM?

 Als ondernemer zou ik het toch een goed plan vinden om meer verbondenheid te creëren tussen de gemeentes die ’De Rupelstreek’ uitmaken. We kunnen er niet onderuit, ooit gaat men grootstedelijk gebied willen hier. En dan zal de keuze worden, naar Mechelen, naar Antwerpen, ...?

We zouden beter zelf het initiatief nemen en één grote Rupelstad worden, met één groot industrieel management, dan zouden we iets te zeggen hebben. Dit is een goudmijn, zoveel mogelijkheden, veel potentiële tewerkstelling in groene industrie, je kan hoogtechnologische hubs maken, en, wat heel belangrijk is, je kan hier een fantastisch woon, werk, recreatie driehoek creëren die enorm ecologisch is. We kunnen mensen een uniek aanbod geven om midden in een  centraal groengebied te leven,  kort bij woon en werk. Die plannen zijn nu misschien nog een beetje toekomstmuziek, maar we moeten oppassen dat dit hier geen slaapstad wordt, dat is een echt gevaar. De vele woningprojecten die nu op stapel staan zijn niet op zichzelf staand. De ‘beleving’ errond moet gecreëerd en onderhouden worden.

En wat mij betreft zal de Schorre daar altijd een cruciale rol in blijven spelen, de Schorre is een ‘sterk merk’ geworden en daar zijn we fier op.

 

BEDANKT VOOR DIT GESPREK, ALEX.